وقتی عمل گناهی ثواب محسوب شود

    در جامعه ای که کار خلاف، قانون محسوب شود، قانونی کار کردن خلاف خواهد بود و آنجایی که گناهی ثواب محسوب شود، ثواب کردن گناه خواهد بود. در پی شیطنت‌هایی سودجویانه که امروز شاهد این ادعا هستیم، هیئت مدیره وقت تصمیم گرفت برای مدتی سکوت کرده و گوشه نشین شود تا عکس العمل لازم از ساکنین را ببیند و دست به اقدام متناسب بزند. ولی چیزی که اتفاق افتاد این بود که نه تنها کسی شکایتی از این نبود هیئت مدیره نکرد و سعی نکرد با اعضای آن تماس بگیرد، بلکه سود جویان، با سم پاشی‌های زیاد اقدام به اغفال اذهان بی خبر و نا آگاه کردند. در این بین حتی پس از حضور بنده در جلسه‌ای با عده زیادی از نمایندگان بلوک‌ها و دیگر ساکنین و توضیح خیلی از مسائل آشکار و پنهان، بازهم کسی به خود زحمت فکر کردن و تعمق نداد و این کار منجر به انجام انتخابات هیئت مدیره و بازرس در تاریخ 28/1/1388 بدون حضور هیئت مدیره وقت و تشکیل مجمع عمومی و صرفا حضور تک تک افراد برای دادن رای به افرادی که . . . شد. انتخاباتی که بانیان انجام آن با زیر پا گذاشتن اساس نامه و قوانین جاری و بدون اخذ رای اکثریت مردم در مجمع عمومی، اعضای هیئت مدیره را از پنج نفر به سه نفر تغییر دادند. همین امر اثبات مدعای بنده  است که این دوستان نه دلسوز مجتمع هستند نه از قانون اطلاعی دارند.  

     ضرب المثلی هست که در این مورد میگه: خلایق هرچه لایق. امیدواریم در این مورد بنده اشتباه کرده باشم چراکه در این صورت مردم تاوان سنگینی را پرداخت نخواهند کرد ولی اگر این احوالی که امروز ترسیم میکنم صحت داشته باشد، مردم تاوان سنگینی پرداخت خواهند کرد که بنده از این موضوع بسیار نگران و متاسفم. امیدوارم حالت اول صحیح باشد.

چهار دیواری اختیاری؟!

یکی از مهمترین مشکلاتی که دامنگیر ساکنان یک مجتمع مسکونی است اینکه برخی ساکنان آپارتمانها در پرداخت حق شارژ سهل انگاری می کنند، در پاسخ به این سؤال که چه اقدامی در برابر این گونه ساکنان آپارتمانها می شود انجام داد طبق قوانین باید گفت: اصولاً پرداخت هزینه های مشترک ساختمان که تحت عنوان حق شارژ از آن اسم برده می شود، در ابتدا برای استفاده بهینه ساکنان و مالکان ساختمان و حفظ و نگهداری ساختمان و تأسیسات آن و سایر هزینه های متعلقه ازجمله پرداخت حق الزحمه مدیران، پرداخت هزینه خدمات عمومی و دولتی مشترک، حق بیمه و… است.
طبق ماده (۳) قانون تملک آپارتمانها سهم هریک از مالکان قسمتهای اختصاصی از مخارج قسمتهای مشترک متناسب است با نسبت مساحت قسمت اختصاصی به مجموع مساحت قسمتهای اختصاصی تمام ساختمان، بجز هزینه هایی که به دلیل عدم ارتباط با مساحت زیربنا به نحو مساوی تقسیم خواهد شد یا اینکه مالکان ترتیب دیگری برتقسیم این مخارج پیش بینی کرده باشند و مسؤولیت تعیین سهم هریک از مالکان یا استفاده کنندگان مطابق تبصره ذیل همان ماده با مدیران ساختمان است، با این شرح مختصر باید گفت: اولاً مطابق ماده ۲۳ آئین نامه اجرایی قانون تملک آپارتمانها شرکای ساختمان موظفند در پرداخت هزینه های مستمر و هزینه هایی که برای حفظ و نگهداری قسمتهایی از بنا مصرف می شود مشارکت کنند.
تذکر این نکته ضروری است که این تکلیف صرفاً متوجه مالکان آپارتمانها نیست، بلکه قانونگذار با استفاده از جمله «مالکین یا استفاده کنندگان» پرداخت این هزینه ها را در مواردی که اشخاص ثالث تحت عناوین اجاره، رهن و… از این آپارتمانها استفاده می کنند، برعهده اینگونه افراد قرار داده است و پس از تعیین سهم هریک از مالکان یا استفاده کنندگان، آنان مکلف به پرداخت سهم خود هستند.
بنابراین در صورت عدم پرداخت هزینه های مشترک ساختمان، به موجب ماده ۱۰ مکرر قانون تملک آپارتمانها، مدیر یا هیأت مدیران باید به وسیله اظهارنامه با ذکر مبلغ بدهی وصورت هزینه ها را مطالبه کنند.
چنانچه فرد ممتنع ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ اظهارنامه سهم بدهی خود را نپردازد مدیر یا هیأت مدیره می توانند به تشخیص خود از دادن خدمات مشترک از قبیل شوفاژ، آب گرم ، برق ، گاز و … به او خودداری کند.
در صورتی که فرد یا افراد مذکور همچنان از پرداخت این هزینه ها وبدهی مربوطه امتناع کنند به درخواست مدیر یا مدیران ساختمان اداره ثبت محل برای وصول این وجوه طبق اظهارنامه ابلاغ شده اجرائیه صادر خواهد کرد وپس از وصول مبالغ مطالبه شده خدمات مشترک را مجدداً برقرار کند.
 

چنانچه قطع این نوع خدمات برای وصول مطالبات مؤثر نشود وموضوع اجرائیه صادره از اداره ثبت محل نیز به دلایل مختلف قابلیت اجرا نداشته باشد چه باید کرد؟!
در چنین فرضی مدیران می توانند با اجازه حاصله از تبصره یک ماده فوق الذکر به دادگاه شکایت کنند و دادگاه واحد بدهکار را از دریافت خدمات دولتی که به مجموعه ارائه می شود محروم می کنند و تا دوبرابر مبلغ بدهی به نفع مجموعه واحد بدهکار را محکوم کند. در اینجا تذکر چند نکته ضروری است : ۱ـ مدیران موظف نیستند ابتدا از طریق اداره اجرای اسناد رسمی ثبت محل اقدامات خود را پیگیری کنند و در صورت عدم حصول نتیجه به دادگاه مراجعه نمایند. زیرا دادگاه و دادگستری مرجع رسمی رسیدگی به دعاوی و تظلمات است. (اصل ۱۵۹ قانون اساسی)
۲ـ استفاده از قید شکایت در متن قانون از باب مسامحه است و طرح دعوی می بایست با تقدیم دادخواست انجام شود.
۳ـ دادگاه پس از صدور حکم به ادارات و مراجع ارائه دهنده خدمات عمومی از قبیل آب، برق و تلفن و گاز... مشروط بر اینکه مستقلاً مورد استفاده واحد بدهکار قرار گیرد، دستور قطع این خدمات را می دهد.
 

یکی دیگر از مسائل و مشکلاتی که اکثر آپارتمان نشینها با آن مواجه هستند اینکه بعضی از همسایگان به طور مثال با نصب طناب جلوی پنجره آپارتمان که مشرف به در ورودی و حیاط ساختمان است لباسهایی را که شسته اند برای خشک شدن روی این طناب آویزان می کنند که نمای ساختمان را نامناسب می کنند و متأسفانه به تذکر مدیر ساختمان نیز توجهی ندارند.
قانون با این موارد چنین برخورد می کند:
مالکین آپارتمانها در استفاده از قسمتهای اختصاصی خود هیچ محدودیتی ندارند مگر اینکه قسمتهای مشترک ساختمان را تحت تأثیر قرار دهد.
البته درها و پنجره در صورتی جزو قسمتهای مشترک است که خارج از قسمتهای اختصاصی واقع شده باشد، نمای خارجی ساختمان از قسمتهای اشتراکی است که حفظ آن از نظر ظاهر و زیبایی بر عهده کلیه شرکا است و هیچ یک از ساکنان یا مالکان آپارتمان نمی توانند در نمای ساختمان تصرفاتی کنند که موجب تغییر آن شود. بخصوص اینکه این تصرفات یا تغییرات در مرئی و منظر عمومی باشد. بنابراین با توجه به اینکه مطابق ماده ۹ قانون تملک آپارتمانها هیچ یک از مالکین حق ندارند بدون موافقت اکثریت مالکین تغییراتی در محل یا شکل در یا سردر یا نمای خارجی در قسمت اختصاصی خود که در مرئی و منظر باشد، بدهد، استفاده ساکنین آپارتمان مورد نظر از رخت آویز غیرمتعارف که موجب نازیبا شدن نمای ساختمان شود ممنوع است.
مدیران ساختمان می توانند با ارسال اظهارنامه به استفاده کنندگان این آپارتمان اخطار کنند که ظرف ده روز از ابلاغ اظهارنامه نسبت به اعاده وضعیت سابق و استفاده از رخت آویز مناسب و متعارف اقدام نمایند و در صورت عدم اقدام ساکنین و بی توجهی به درخواست مدیران، ازطریق مراجعه به دادگستری رفع اینگونه تصرفات واعاده وضع سابق را درخواست کنند.
 

چگونگی برخورد قانونی با ساکنین آپارتمان که با تولید آلودگی صوتی (ازجمله بلندکردن صدای ضبط و غیره) موجب ناراحتی همسایگان می شوند:
استفاده انحصاری مالک از آپارتمان که جزو قسمتهای انحصاری است دارای هیچ محدودیتی نیست اما این آزادی مانند هرنوع آزادی دیگری نامحدود و بدون قید و شرط نیست و تا اندازه ای مجاز و قانونی است که مزاحمتی برای سایر مالکین و ساکنین نداشته باشد و اختلالی در آسایش آنها ایجاد نکند در غیر این صورت ممنوع است و مالکان با عنایت به سایر قوانین اعتراض خود را به این نوع اقدامات اعلام کنند. بنابراین با توجه به سؤال مطرح شده شما می توانید تحت عنوان مزاحمت از این اشخاص به صورت کیفری طرح شکایت کنید.
مبنای این موضوع قاعده لاضرر و اصل ۴۰ قانون اساسی است که مقرر داشته است: «هیچ کس نمی تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد». لذا، صرف نظر از اینکه مالک یا ساکنین آپارتمان حق هرگونه تصرف در داخل آپارتمان خود را دارند و اعمال این حق آن هم به این صورت تجاوز به حقوق سایر مالکین است و ممنوع است.
 

در ساختمان های چند واحدی بعضی از ساکنین که واحد آنها دارای پارکینگ نیست ، جای پارکینگ دیگری را اشغال می کنند، چنانچه به تذکرات مدیر ساختمان و مالک توجه نکنند آیا می شود از ایشان شکایت کرد؟ 

پارکینگ یکی از متعلقات آپارتمان است که ممکن است به صورت اختصاصی به یک واحد تعلق داشته باشد که در اینصورت محل و مساحت آن در صورت مجلس تفکیکی و سند رسمی درج می گردد و ملک اختصاصی آپارتمان محسوب می شود و به همین علت مالک حق همه گونه استفاده از آن را دارد وهیچ کس نمی تواند این حق را از او سلب کند یا نسبت به آن تجاوز نماید. شکل دیگر مالکیت پارکینگ و تعلق آن به هر واحد به صورت مشاعی و اشتراکی است به عبارت دیگر فقط واحدهایی می توانند به صورت مشاعی از پارکینگ بهره برداری و استفاده کنند که مشخصات آنها در صورت مجلس تفکیکی و مالکیت مشاعی پارکینگ قید شده باشد. این فرض در حالتی است که پارکینگ ساختمان کفایت استفاده تمام واحدها را ننماید، به عبارت دیگر بعضی از واحدها حق استفاده از پارکینگ را دارند و بعضی دیگر نمی توانند از آن استفاده کنند، در چنین مواردی به صورت متعارف مالکین می تواند قسمت معینی از پارکینگ را به هر کدام از واحدهای مجاز به استفاده از پارکینگ اختصاص دهند. در هر یک از حالتهای فوق مالکین دارای پارکینگ می توانند به جرم تصرف عدوانی علیه متصرفین شکایت کنند و ابتدا رفع تصرف واعاده وضع سابق را تقاضا نمایند. لازم به تذکر است در حالتی که مالکیت پارکینگ ساختمان به صورت مشاعی، اشتراکی باشد هر یک از مالکین به صورت انفرادی یا به صورت گروهی می توانند علیه متصرف یا متصرفین اقامه دعوی کنند.
 

در این خصوص، این شکایت وظیفه مدیران است یا مالکین؟ 

در حالی که پارکینگ به صورت تفکیکی و اختصاصی به عنوان متعلقات در مالکیت، مالک آپارتمان باشد (شکل اولیه) چون پارکینگ در قسمت اختصاصی قرار دارد تنها مالک آپارتمان حق شکایت دارد. اما در شکلی که پارکینگ به صورت مشاعی در مالکیت تعدادی از مالکین است و کفایت استفاده تمامی ساکین را نمی کند و برخی از آپارتمانها دارای پارکینگ نیستند در این حالت به دلیل اینکه مدیران وظیفه حفظ ونگهداری مشترکات ساختمان را بر عهده دارند می توانند علیه متصرف طرح شکایت کنند مضافاً اینکه هر کدام از مالکین نیز به تنهایی و به صورت مجتمع حق شکایت دارند. 

گزارشی از گفت وگو با مازیارطاطایی وکیل پایه یک دادگستری
در ارتباط با قوانین حاکم بر آپارتمان نشینی 

منبع: http://www.iraninstitute.com/1382/820403/html/hogo.htm

آنچه باید درباره آپارتمان نشینی و حریم خصوصی دیگران بدانیم

با توجه به افزایش جمعیت، گسترش شهر نشینی و از همه مهمتر گرانی بیش از حد خانه های ویلا یی درندشت، که زمانی محل اسکان خانواده های معمولی بود، امروزه اغلب مردم، مجتمع های مسکونی و آپارتمانی را برای زندگی انتخاب کرده اند و قطعا اگر شرایط زندگی در چنین مکان هایی را به درستی ندانسته باشند، با مشکلا ت فراوانی مواجه خواهند شد. فرهنگ آپارتمان نشینی یکی از موارد مهمی است که هر فرد آپارتمان نشین باید آن را بداند و از اصول روابط با همسایگان نیز اطلا ع جامع داشته باشند، تا بتوانند مانند اعضای یک خانواده درکنار دیگر ساکنان مجتمع مسکونی زندگی کنند. البته بهتر است افرادی هم که آپارتمان نشین نیستند با فرهنگ آن آشنایی داشته باشند تا هنگامی که به عنوان میهمان به چینن خانه هایی دعوت می شوند، لحظاتی که در کنار میزبان خود هستند، بتوانند با رعایت اصول فرهنگ آپارتمان نشینی  مطلوب، مرتکب رفتاری نشوند که باعث آزار دیگران شوند. به منظور آشنایی بیشتر با فرهنگ آپارتمان نشینی و ارائه اطلا عات لا زم در این باره، توجه خوانندگان گرامی را به مجموعه ای از مقالا ت مندرج در کتاب «آموزش های شهروندی» که از سوی مرکز آموزش سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تهیه و تنظیم شده است، جلب می کنیم و امیدواریم مطالعه این مطلب  در زندگی تان تاثیربسزایی بگذارد.

مشکلا ت آپارتمان نشینی

در گذشته مردم در خانه های مستقل که حیاط داشت، زندگی می کردند و به راحتی می توانستند آن گونه که می خواهند زندگی کنند. آن ها قادر بودند با صدای بلند حرف زده و در صورت تمایل در هر زمانی، رفت و آمد کنند; بچه ها هم آزاد بودند با صدای بلند فریاد بزنند و بازی کنند. اگر چه برخی از این کارها نادرست  بود، ولی کمتر زیانی به دیگران وارد می کرد; در حالی که در زندگی آپارتمان نشینی به دلیل فشردگی مکانی نباید تنها به خودت فکر کنی; لذا همنوایی; همسویی و همگرایی با دیگران، انعطاف پذیری در محیط جدید، تحمل، خویشتن داری و احترام به حقوق دیگران که جزئی از ضرورت های زندگی آپارتمان نشینی است نیازمند تکرار، تمرین و ممارست است تا در زمره عادات روزانه قرار گرفته و در نهایت تبدیل به فرهنگ شود. خیلی از اختلا فات و تنش ها در زندگی آپارتمانی به دلیل نبود سابقه زندگی جمعی است. حال این سوال مطرح می شود که مشکلا ت آپارتمان نشینی کدام ها هستند؟ و چگونه پیش می آیند؟ در زیر به برخی از آنها اشاره می شود.

عادت های ناهمگون

یکی از مشکلا ت عمده آپارتمان نشینی، تفاوت فرهنگی ساکنین آن هاست. معمولا  ساکنین مجتمع های مسکونی در سال های اولیه به عادت های زندگی غیرجمعی انس داشته، هنوز به شرایط زندگی جدید عادت نکرده اند. تصور کنید خانواده ای را که تا چندی پیش، فرش خانه اش را در حیاط یا فضای باز می شسته و حالا  بخواهد همین کار را در پارکینگ آپارتمان یا پشت بام انجام دهد; حال آن که این اعمال با زندگی آپارتمان نشینی سازگار نیست و برای دیگر ساکنین که به شیوه جدید انس گرفته اند، غیرقابل تحمل به نظر می رسد.
پدیده آپارتمان نشینی ویژگی های اجتماعی خاص خود را دارد. افرادی که در کنار هم و با فاصله یک دیوار از هم زندگی می کنند; اما با هم غریبه و ناشناس اند; صدای یکدیگر را از پشت دیوارهای نازک می شنوند ولی از حال و روز هم بی خبرند، آن ها به لحاظ مکانی بسیار نزدیک ولی از نظر عاطفی از هم دورند.

تغییر مکرر همسایه ها

یکی دیگر از مشکلات آپارتمان نشین ها، تغییر مکرر همسایه ها است. اقشار کم درآمد اجاره نشین که هر سال ناگزیر به تغییر مکان هستند نمی توانند ارتباط مستمری را با همسایگان خود ایجاد کنند و در نتیجه مشکلاتی همچون انزوا، نبود ارتباط عاطفی و افسردگی همواره فرزندان آنها را تهدید می کند.
فضای فیزیکی آپارتمان ها، اجازه مهمانی های بزرگ و مکرر را به افراد نمی دهد، چرا که رفت و آمد زیاد به دلیل سلب آسایش از همسایگان، مناسب نیست و ساکنان معمولا مجبورند که مهمانی ها و مراسم ویژه خود را در خارج از منزل برگزار کنند. البته محدودیت معاشرت ها ممکن است از بار هزینه خانواده ها بکاهد، اما در عین حال موجب کاهش میزان روابط دوستانه و خانوادگی می شود.

نبود مشارکت و روحیه جمعی

گاهی اوقات در زندگی آپارتمان نشینی، عدم احساس مسوولیت و نبود روحیه جمعی مشاهده می شود. بی تفاوتی افراد نسبت به یکدیگر (همسایه ها در آپارتمان) سبب ایجاد عواقب ناخوشایندی می شود; مثلا فردی تنها در آپارتمانش فوت می کند و ساکنین مجتمع تا چند روز از آن بی خبر می مانند. از طرف دیگر، عدم مشارکت در امور و فرار از مسوولیت مثل عدم پرداخت هزینه های مشترک و بی توجهی به بهداشت ساختمان، موجب اختلاف بین ساکنان و هرج و مرج در محیط زندگی می شود.
همچنین اغلب در طراحی و ساخت مجتمع های آپارتمانی، فضایی مناسب برای امکانات فرهنگی و تفریحی لحاظ نمی شود; به همین دلیل نه مکانی برای بازی بچه ها منظور شده و نه فضایی برای تفریح و استراحت خانواده ها وجود دارد; لذا معمولا  اطراف منازل مسکونی به محل بازی بچه ها تبدیل شده و سر و صدای ناشی از این مساله بر روی اعصاب و روان ساکنان تاثیر نامطلوبی می گذارد.

 عدم اطلا ع از قوانین

عدم اطلا ع از قوانین و مقررات زندگی آپارتمان نشینی، منشا برخی مشکلا ت است. تعمیر و بازسازی پشت بام، نگهداری از تاسیسات، خرید تجهیزات ایمنی، پرداخت شارژ ماهیانه، تعمیر آسانسور، نظافت قسمت های مشترک ساختمان و... معمولا  موضوع کشمکش های میان ساکنان یک آپارتمان است.
به طور نمونه تعمیر خودروهای شخصی در پارکینگ و در مقابل بلوک های ساختمانی و آلودگی ناشی از آن، شست و شوی فرش و موکت، ایجاد صدای گوشخراش ناشی از به هم خوردن درب منازل، عدم استفاده صحیح از وسایل برقی، عدم استفاده صحیح از روشنایی راهروها، استفاده از وسایل صوتی با صدای بلند، نگهداری از پرندگان و حیوانات، گرفتگی چاه های فاضلا ب و چندین مورد دیگر که باید در مقررات مربوط به زندگی آپارتمانی مشخص شده و آموزش داده شود تا شرایط مطلوب برای زندگی بهتر فراهم آید.

زمینه های بروز مشکلات آپارتمان نشینی

چرا بین همسایه  های آپارتمانی اختلا ف و تنش پیش میآید، این مشکلا ت از کجا نشات می گیرد؟ در زیر به برخی از علل شکل گیری اختلا فات آپارتمانی اشاره می شود.
1-آشنا نبودن به قوانین ومقررات: قوانین بازگو کننده محدوده رفتار و اعمال افراد است که برای تضمین آرامش و تنظیم روابط تدوین شده و باید سعی کرد همه اقدامات منطبق با قانون و مقررات باشد. مثلا  درصد قابل توجهی از اختلا فات آپارتمانی را عدم پرداخت هزینه های اشتراک از سوی مشترکان تشکیل می دهد; به عنوان نمونه برخی مدعی اند ما به دلیل ساکن بودن در طبقه همکف، هزینه تعمیر آسانسور را نباید بدهیم، حال آن که ماده 4 آئین نامه قانون تملک آپارتمان ها، پرداخت هزینه قسمت های مشترک را الزامی دانسته است.
2- رعایت نکردن حقوق دیگران: اگر در رفتارمان تنها به مصلحت خود فکر کنیم، احتمالا  به ضرر دیگران تمام خواهد شد، مثلا  وقتی شما یکی از اطاق های واحد خود را اختصاص به کارگاه خیاطی یا آرایشگری دهید، با این کار تعداد رفت و آمدها در آپارتمان بیشتر و احتمالا  باعث ناراحتی و رنجش دیگر همسایه ها خواهد شد.
3- نداشتن تجربه زندگی جمعی: خیلی از مسائل و مشکلا ت آپارتمان نشینی به دلیل نبودن سابقه و تجربه قبلی زیست جمعی پیش می آید. بعضی ها به خاطر نداشتن تجربه قبلی، ناخواسته نارضایتی و ناخشنودی همسایه ها را رقم می زنند، مثلا  زمانی پیش می آید که همسایه ها توافق می کنند راهرو آپارتمان را رنگ بزنند و ما مخالفت می کنیم، اما قاعده زندگی جمعی حکم می کند که تابع نظر اکثریت باشیم. اصرار بر خودرایی در کار جمعی، انسان را دچار مشکل می کند.
معمولا  منازل آپارتمانی، نسبت به دیگر منازل مسکونی از امنیت بیشتری برخوردارند. با توجه به آمارهای موجود، میزان آسیب های اجتماعی مثل سرقت در منازل آپارتمانی کمتر از سایر منازل است.

پرداخت به موقع
  هزینه های اشتراک

احتمالا  در آپارتمانی که زندگی می کنید برخی امکاناتش عمومی است مثل آسانسور، روشنایی، راه پله ها، گاز،  آب، برق و... طبیعی است وسایل یاد شده هزینه هایی دارد که به مقدار بهره مندی و استفاده از امکانات بایستی به موقع و طبق توافق قبلی مثلا  براساس تعداد جمعیت هر واحد به طور مساوی پرداخت شود، بر سر این که واحد بغلی چون جمعیت بیشتری دارد، باید هزینه بیشتری بپردازد،  چانه نزنیم یا در صورت محدودیت درآمد، طوری مخارج خانه را تنظیم کنیم که پرداخت هزینه های اشتراک در اولویت اصلی و در صدر لیست هزینه ها قرار گیرد ضمنا برای ایجاد محیطی سالم و زیبا و برای حل مشکلا ت ساختمانی، باید همکاری  و مشارکت فعال و جدی داشت، مثلا  در جلسات مجمع عمومی شرکت نمود، به تصمیمات جمع احترام گذاشت و در اجرای آنها کوشا بود.

آموزش کودکان برای
رعایت بهداشت

برای حفظ تمیزی و زیبایی ساختمان به کودکان خود آموزش دهیم تا از کشیدن خط، نقاشی و اثر کفش بر روی دیوار یا نصب تصاویر نامربوط خودداری کنند.
کنجکاوی بیش از حد در مورد همسایگان موجب کدورت شده، شک و تردید آنان را سبب خواهد شد. هر خانواده ای برای خود حریم خصوصی دارد و مایل نیست دیگران وارد آن حیطه شوند، مثلا  دعواهای خانوادگی که اغلب نیز عادی است، با دخالت بیجا و بی مورد دیگران تشدید می شود.

حق همسایه

رعایت حق همسایه ها و تلا ش در جهت برآورده کردن خواسته های منطقی وی، همواره پسندیده است.
حضرت رسول (ص) می فرماید: «همسایه آن است که اگر مریض شد عیادتش کنی. اگر از تو قرض خواست حاجتش را رفع کنی، اگر حادثه خوشی برای او رخ داد، تهنیت اش گویی و اگر مصیبتی رخ داد، تعزیت اش گویی و از هرگونه اذیت و آزار بپرهیزی.»

آپارتمان نشینی ، مسئولیت پذیری و آرامش در زندگی

    امروزه در کشور ایران، روزبه روز به تعداد کسانی که آپارتمان نشین می شوند، اضافه می شود و متاسفانه آموزش های لازم جهت زندگی جمعی به مردم ارائه نمی شود. لذا دربسیاری از موارد شاهد وقوع مشکلات فراوان در مجتمع های مسکونی هستیم که یکی از مهمترین آنها بی تفاوتی افراد در مشارکت کردن و پذیرش مسئولیت در زندگی جمعی در آپارتمان ها است که مهمترین عوارض ناشی از آن به شرح زیر است:
    ۱- بی تفاوتی افراد نسبت به سرنوشت یکدیگر سبب عواقب ناخواسته ای می شود که می توان خبرهای مختلفی را که در روزنامه ها انتشار می یابد مطالعه کرده و به آنها پی برد، نظیر وقوع فوت افراد در آپارتمان ها و گذشت چندین روز و بی اطلاعی ساکنین، وقوع انفجار و آتش سوزی، نشت آب و تخریب منازل، وقوع ناراحتی و بیماری های حاد نظیر سکته و... که نیازمند کمک فوری اطرافیان است که به علت بی تفاوتی در کمک رسانی، فرد مصدوم جان سپرده است. برخورد و نزاع میان افراد که سبب سلب آسایش همگان می شود و از طرفی درهم ریختگی و ایجاد یک محیط نازیبا و آزاردهنده.
    ۲- بی تفاوتی افراد در محیط های زندگی جمعی سبب می شود که به مرور قوانین و مقررات و نظم و انضباط در آپارتمان از میان رفته و لذا بهترین محیط برای زندگی آن دسته از افرادی می شود که به دنبال محیط های درهم ریخته هستند نظیر معتادان، سارقان و افراد دارای مشکلات اخلاقی، زیرا این افراد با خیال راحت و بدون مزاحمت می توانند در این مکان ها زندگی کنند و شرایط را برای دیگر خانواده ها عذاب آور و ناایمن نمایند و برعکس در مجتمع های مسکونی که قوانین و نظم و انضباط و نظارت جمعی شدید حاکم است این گونه افراد به هیچ وجه ساکن نشده و از این مکان ها به شدت دوری می جویند چون می دانند در آینده با مشکلات مهم روبه رو می شوند.
    ۳- آپارتمان هایی که فاقد مقررات و قوانین بوده و ظاهری نازیبا دارند سبب می شود که افراد با فرهنگ و منضبط با اولین نگاه از ساکن شدن در این گونه آپارتمان ها خودداری کرده و لذا چنین مکان هایی مستعد آن دسته از افرادی می شود که زیر بار هیچ گونه نظم و انضباطی نمی روند که در نهایت چنین آپارتمان هایی تبدیل به مکان های بسیار آزاردهنده ای برای زندگی می شوند.
    ۴- وقتی مهمانان به یک مجتمع مسکونی مراجعه می کنند که بسیار تمیز و منظم بوده و دارای قوانین و مقررات مکتوب است، تحت تاثیر قرار گرفته و سعی می کنند که خود را با شرایط آنجا مطابقت دهند و برعکس وقتی در محیط های درهم ریخته و کثیف وارد می شوند علاوه بر نگاه تحقیرآمیز به ساکنین، تقیدی به رعایت نظم و انضباط و مقررات از خود نشان نمی دهند و لذا این موضوع خود به یک مشکل مهم برای ساکنین تبدیل می شود که گهگاه منجر به نزاع و درگیری با مهمانان می شود که در نهایت رابطه ساکنین را بهم ریخته و سبب دشمنی و عداوت و کینه جویی در بین آنان می شود.
    ۵- عدم مشارکت ساکنین آپارتمان ها و فرار از مسئولیت ها اگرچه در کوتاه مدت به سود افراد خواهد بود، زیرا از زیر بار مسئولیت ها فرار می کنند، اما در درازمدت عواقب ناخواسته ای را در برخواهد داشت، زیرا زمینه ساز نفرت میان افراد شده و افرادی که صادقانه زحمت می کشند به علت فرصت طلبی عده ای دیگر، مسئولیت ها را رها می کنند و از طرفی به مرور زمان افراد منضبط و منظم از این گونه آپارتمان ها فرار خواهند کرد و تنها عده ای بی مسئولیت در کنار هم زندگی خواهند کرد که در این شرایط صاحب نظران بیان می کنند چنین محیطی به مکانی آزاردهنده و مصیبت بار تبدیل خواهد شد که برای همیشه آرامش از آنجا فرار خواهد کرد.
    ۶- یک نکته مهم که باید به خاطر سپرده شود، تاثیرگذاری محیط های پاکیزه و تمیز و با مقررات بر رشد شخصیتی کودکان و نوجوانان است. در محیط های نازیبا و پرتنش، کودکان و نوجوانان علاوه بر بدبین شدن نسبت به جامعه، یاد می گیرند چگونه از مسئولیت ها فرار کنند و لذا شخصیت آنها به گونه ای تربیت می شود که هیچ گاه در زندگی و محیط های شغلی به موفقیت های قابل توجه دست نمی یابند و در کارهای گروهی شکست می خورند.خلاصه کلام آنکه ما مجبور به مشارکت کردن در محیط زندگی خویش هستیم، در غیر این صورت امیدی به خوب زندگی کردن و حاکم شدن امنیت و آرامش نخواهد بود.

آخرین مصوبات هیئت مدیره در آذر ماه

پس از برگزاری مجمع عمومی در تاریخ 29/8/1387 که به علت نرسیدن به حد نصاب نصف به علاوه یک تعداد واحدهای ساکن رسمیت پیدا نکرد ولی مباحثی در آن مطرح شد، هیئت مدیره نیز با اعضای جدید (جایگزینی اعضای علی البدل به جای آقایان محسن حسین جانزاده و بهرام شعبانی) تشکیل جلسه داد که مصوبات آن به شرح زیر می‌باشد: 

1. حذف مدیر اجرایی از تشکیلات اجرایی مجتمع.
2. مسدود نمودن حساب جاری بانک سپه مرکزی بابل و افتتاح حساب جدید قرض الحسنه در بانک ملی شعبه موزیرج به نام آقایان احمدی و قاسم پور. 
3. استخدام یک نفر تاسیسات‌چی ماهر جهت تعمیر و نگهداری کلیه تاسیسات مجتمع با حقوق 80 هزار تومان ماهانه. البته هزینه تعویض قطعات معیوب در صورت لزوم، به عهده ساکنین می‌باشد.
4. استخدام یک نفر باغبان جهت فضای سبز با قرار ماهانه 30 هزار تومان بصورت کنترات. 
5. تغییر مبلغ حق شارژ از 12 هزار تومان به 7 هزار تومان از آذر ماه سال 1387. 
6. تعیین مدیر بلوک برای انجام امور دریافت شارژ، پرداخت قبوض گاز و برق بلوک و انعکاس مشکلات بلوک به هیئت مدیره.

خواهشمند است با انعکاس نظرها و پیشنهادهای خود به هیئت مدیره، چه مکتوب چه شفاهی، در شکوفایی مجتمع و بهبود وضعیت شریک باشید.